معرفی سندرم ایمپاستر (بیماری افراد موفق)، نشانه ها، علل و پیامدها

سندرم ایمپاستر ویژه افراد موفق است. بسیاری از افراد توانمند و تیزهوش علی رغم قابلیت ها و موفقیت های روز افزون هیچ احساس مثبت درونی به توانمندی ها و قابلیت های خود ندارند بلکه معتقدند دیگران را به گونه ای فریب داده اند. به عبارت دیگر این سندرم را می توان به عنوان مجموعه ای از احساسات عدم کفایت تعریف کرد که از این باور نشأت می گیرد که فرد ناشایست بوده و قابلیت انجام کار را ندارد. ایمپاسترها دارای علایم روان شناختی از قبیل اضطراب بالا و همیشگی، عزت نفس پایین تعارض بین حقارت و برتری، خودپنداره منفی، ترس از رو شدن دست، ترس از شناسایی شدن و ... دارند. پژوهش درباره سندرم ایمپاستر را برای اولین بار در سال 1978 دو درمانگر به نام های پائولین کلانس و سوزان آیمز آغاز کردند و پس از آن پژوهش های زیاد و مقالات فراوانی به شناخت این سندرم و نحوه مقابله با آن اختصاص داده شد. چهل سال پیش برخی از روان شناسان در دانشگاه جورجیا این سندرم را تشخیص دادند و به این نتیجه رسیدند که حدود 40 درصد جمعیت افراد دارای این سندرم هستند. هشت گروه بیشتر از بقیه مردم در معرض خطر مبتلا شدن به سندرم ایمپاستر هستند. این گروهها عبارت اند از: 1ـ افرادی که موفقیتشان سریع حاصل شده است 2ـ اولین افراد موفق شغلی در سابقه یک خانواده یا یک نسل 3ـ افرادی که والدینی بسیار موفق دارند 4ـ افرادی که در زمینه کاری خود تک هستند 5ـ افرادی که به مشاغلی مشغول هستند که برای جنس آنها غیرمعمول است 6ـ افرادی که تنها کار می کنند. 7ـ افرادی که در زمینه های خلاق و ابتکاری فعالیت دارند. 8 ـ دانش آموزان. برای شناسایی سندرم ایمپاستر آزمونی ساخته شده و در بسیاری از کشورهای دنیا به اجرا در آمده است. همچنین برای مقابله با این سندرم راهکارهایی وجود دارد.